Finally! I am in Bloodmark!

In een zacht drafje kom ik aan draven. Ik hoorde het kraken van de sneeuw onder mijn hoeven. Ik schrok. Waar ik vandaan kom was nooit sneeuw. Ik heb alleen heer en daar wat opgevangen wat sneeuw is. Ik ga over in stap. Ik hou het niet lang meer dat voel ik al. Het was ver van mijn oude kudde naar hier. Maar meer dan waard. Ik wilde zo graag weg bij die stomme kudde. Ik haat ze! Ik brieste. Ik keek in het rond ik had het gevoel dat er nog iemand anders was. Dat gevoel was niet fijn. Ik keek schichtig in het rond. Mmm niks. Maar ik voelde me nog steeds niet op mijn gemak. Ik rook. Mmm volgens mij is er wel iemand. Ik was op mijn hoede. Maar liep verder. Ik moest het weten. ,, HALLO IS DAAR IEMAND?''. Ik was nu voorbereid op alles. Ik keek heel geconcentreerd om me heen. Bij welk geluidje keek ik al. En als het niks was keek ik verder rond. Ik was bang dat het iemand was van mijn vorige kudde..

EDIT IVIDANARA: Het is verboden in de ik-vorm te schrijven! Schrijf de volgende keer graag in het perspectief dat de andere ook gebruiken, ik zie het voor één keer door de vingers.

Ghandy spitsten mijn ooren, wat was dat? hoorden hij een ander dier?! het was waarschijnlijk ook een paard, maar wat hij of zij riep was niet duidelijk. hij tilden zijn linker voorbeen omhoog, dezen was half in de sneeuw gekomen en was koud gewoorden. ´Eh... hallo?´ Even wachten hij op een reacktie, hij keek om zich heen, geen dier tezien, allen maar witten sneeuw vlokken die in zijn gezicht waaiden... ´Hallo!´ Hij besloot richting de kant teloopen waar het geluit van dan kwam. Naar voor moest hij loopen... of toch naar rechts? hij besloot een gok tewagen en naar voren te loopen. Enkelen passen draf waaren genoeg om te weeten dat draf niet verstandig was. hij was bijna onderuit gegleeden! veder zou hij het in stap moeten doen! hij wachten op noch een geluit, dan kon hij meer weeten over de richting...

,, Ja ik ben hier!''zegt hij. Hij liep door. Naar waar het geluid vandaan komt. Eindelijk iemand anders! Hij wou gaan galopperen. Maar dat deed hij niet. Het was te gevaarlijk. Hij zag een schim in de verte. Hij werd echt blij. Vol littekens en wonden maar met een blink voor verlangen liep hij door. ,, Wacht ik kom er aan''. Hij kreeg een deja vu. Hij heb hier vaker gelopen. Maar wanneer? Geen idee wanneer hij hier heeft gelopen. Maar hij heeft hier wel gelopen. Hij ging verder. Hij ging toch galopperen. Hij begon te veel energie te krijgen. De schim werd groter en duidelijker. Hij ging weer langzamer. Zijn energie is weg. Of ja... Maar goed hij is bij het paard. Het is een Rocky Mountain. ,, Hoi, ik ben Exclusive. Hoe heet jij?''. Hij bekeek de hengst goed. Een conclusie kon hij niet maken. Hoe hij was. Maar dat is moeilijk. Als je op iemands uiterlijk gaat.

De hengst kwam op hem af, en vroeg naar zijn naam. ´Ik ben Ghandy, eigelijk heb ik 3 namen, maar noem me gewoon maar Ghandy!´ even vroeg hij zich af of hij niet teveel had gezecht, de hengst die inmiddels tegen over mij stond had allen zijn naam gezecht. Ghandy hoopten stiekem dat de hengst me niet meteen als een kletskous beschouwden, meestal was hij juist meer stil dan aan het babbelen. met zijn hoef schoof hij wat sneeuw opzij. maar er was geen gras onder tevinden, Hij had honger, al de heelen dag niks op. na een korten tweiveling besloot hij het met de hengst tedeelen. ´Ik heb trek, weet jij waar je wat teeten kan vinden?´