My Duty @Ividanara

Een sneeuwwitte merrie draafde sierlijk met een gekromde hals naar de Heaven Stone toe. Modderspetters spatten omhoog en lieten bruine vlekjes op de slanke benen van de merrie achter. Een klein konijntje schoot voor haar langs. De merrie haalde snel uit naar het konijntje, en kreeg hem te pakken, ze beet door en liet hem toen op de grond vallen. Bloed sijpelde uit de wondjes die de tanden van de merrie, genaamd Prada achter hadden gelaten. Zelfvoldaan keek Prada toe hoe het kleine konijntje snel de bosjes in strompelde. Prada had geen zin om dat rare, stomme beest nog een keer aan te vallen, hij zal toch wel sterven. De merrie liep verder totdat ze op een klein openplekje aankwam. Ze hinnikte, naar Ividanara. Prada zou haar leven geven voor de duivel, als hij dat wil. Ze hinnikte nogmaals, maar dan harder. Het geluid echode weg totdat het doodstil was op het openplekje.

Nouw, schrijf ik dat hele vak vol, zijn het maar een paar regeltjes..