Who said you not perfect?

Vrolijk galoppeer ik hier rond. Ik voel me heel goed. Ik neuriede. Who say. Who says you’re not perfect.Who says you’re not worth it. Who says you’re the only one that’s hurting. Trust me. That’s the price of beauty. Who says you’re not pretty. Who says you’re not beautiful. Who says. Ik neuriede het nog een keer. Ik was zeg maar verslaaft aan. Blij galoppeerde ik verder. Opeens hoorde ik wat. Ik werd minder blij. Meer bang. Een onbehagelijk gevoel overviel me. Ik keek rond. ,, Hallo is daar iemand?''. Stotterde Ik. Ik was bang en werd met de minuut banger. ik liep een beetje geschrokken naar achter. Met een angstig gezicht keek ik rond. Ik was bang heel bang. Ik was op mijn hoede en niet op mijn gemak. Ik haalde diep adem. Je hoefd niet bang te zijn. Opeens leek het of ik mijn oom voor me zag. Hij zei tegen mij. Wees niet bang ik ben bij je. Opeens voelde ik me sterker. Ik heb iemand die op mij past dus waar moet ik bang voor zijn?

Ik hoorden een stem, die iets riep. ik kon het niet goed verstaan. maar besloot er op af tegaan. Hallo? Ik Stapten rond en zach een sterk gebouwt en gevlekt paard staan. ik liep er op af een bleef een meter of tien van haar af staan. waar keek ze naar? Hallo? her haalden ik, in de hoop dat ze me zou hooren. Het paard zach er vriendelijk uit. Ik keek naar haar vlekken.

Zorry voor die onderbreking...

Ze waaren zwart en groot. Soms, als ik een mooi paard zach, dacht ik er aan hoe ik er ook uit zou kunnen zien, wit, zwart, of een valk. mischien een aftekening op mijn hooft, of witten voetjes! nee, ik was mooi zo als ik ben, vroeger ben ik door mijn vader verstoten door mijn uitelijk, maar als ik hem noch een keer vind, zou ik vertellen dat ik zijn zoon ben, en hem aan vallen, en terug pakken van alles wat ik hij mij heeft aan gedaan!

Ik hoorde dat iemand hallo terug zei. Ik draaide mijn hoofd in die richting. Ik zag een hengst. Het ras had ik niet vaak gezien. Hij zal wel iets van Arabische volbloed in zitten. Ik zag aan hem dat hij in gedacht verzonken was. Ik sloot mijn ogen om tot rust te komen. En toen zag ik weer de dag dat mijn oom overleed. Ik zag het alweer voor me. Hij had zich opgeofferd voor de kudde. Hij was een held. Hij hield van de veulens. Hij speelde ook vaak met ons in die tijd... Het doet wel een beetje pijn als ik er aan terug denk. Maar de droom kon ik maar niet weg krijgen. Maar deze was de droom toch een tikje anders. Ik stond iets dichterbij. Ik kon ze bijna horen praten. Ik kon niet dichterbij de kudde komen. Alsof ik altijd een paar meter afstand moet hebben. Toen werd ik in eens wakker geschud. Ik keek voor me uit. Ik was weg uit de droom. Ik zag de hengst weer. ,, Hoi ik ben Zafira. Wie ben jij?. Ik keek vol verwachting naar hem.

Het paard sprak hem een antal woorden toe, ´Ik ben Ghandy,´Ik keek naar het paard en wachten af wat ze wou zeggen. ik was totaal uit mijn gedachten van net gevallen. Ik wachten, en besloot wat over me zelf te vertellen: ´Een rockymoutain hengst´ Ik bestuuderden het paard tegen over mij. om te kijken of ik zijn ras kon herkenen, Het paard zag er prachtig uit, maar ik was blij met mij zelf zo als ik ben! Ik liet mijn hooft hangen en trok een hap gras uit de grond en keek al kouwend het paard weer aan, verwachtent of het wat zou zegen...

Beetje kort maar ik ben erg inspiratieloos!